Η πολιτική οικολογία αντιμετωπίζει σήμερα τεράστιες δυσκολίες. Το κυριότερο κατά τη γνώμη μου είναι η ελλιπέστατη ακαδημαϊκή υποστήριξη αφού τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά ινστιτούτα ασχολούνται υποτονικά
Ωστόσο, οξύτατα τα προβλήματα στέκουν πάντα εκεί αμείλικτα.
Ο κορωνοϊός καραδοκεί στην πόρτα μας
Οι βάναυσες παρεμβάσεις της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης γίνονται κανονικότητα
Η κλιματική αλλαγή διαβρώνει τις οικολογικές ισορροπίες
Η ατμοσφαιρική υποβάθμιση τω μεγαλουπόλεων συνιστά διαρκή απειλή ίσως πιο ύπουλη από την τρέχουσα πανδημία
Τα σκουπίδια, οι ρύποι και τα απόβλητα είναι εδώ και ζητούν λύσεις επειγόντως
Η ανάγκη εμπλοκής της πολιτικής οικολογίας καθίσταται αδήριτη
Κυρίως η ανάγκη να οργανωθούν πλατειές συμπαρατάξεις της πολιτικής οικολογίας με τα κοινωνικά κινήματα,
τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και
τις αυτοδιοικητικές δομές
Για το λόγο αυτό είναι ώρα η πολιτική οικολογία να αλλάξει τις μεθοδολογίες μοναχικού λύκου με τις οποίες παρεμβαίνει. Εκτιμώ ότι αυτό που της ζητείται είναι κατά κύριο λόγο η επιστημονική αξιοπιστία που θα στηρίξει το οικολογικό επιχείρημα. Έτσι, μαζί με τις δυνάμεις της κοινωνίας των πολιτών θα διαμορφωθεί μια ολοκληρωμένη και το ίδιο αξιόπιστη πολιτική πρόταση
Όταν όμως μιλάμε για την επιστημονικότητα του οικολογικού επιχειρήματος δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι μεθοδολογίες του αγγλοσαξονικού εμπειρισμού που κυριαρχούν σήμερα στο χώρο της επιστήμης δεν επαρκούν.
Η εθνοτική οικολογία,
η οικοφεμινιστική ματιά,
οι θετικές και αρνητικές επαγγελματικές εμπειρίες των μεροκαματιάρηδων της γης και της θάλασσας έχουν να συνεισφέρουν το μερίδιό τους
