Πρόβλεψη του 1962: Πώς θα μοιάζει ο κόσμος το 2022
Σε τούτους τους καιρούς της πανδημίας γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι εκτός από τις κοινωνικές ανάγκες, ο νέο-φιλελευθερισμός στέκει απόλυτα τυφλός και απέναντι στις φυσικές διαδικασίες. Μία η πανδημία, μια ο περιβαλλοντικός νόμος του Χατζηδάκη, μια οι παρεμβάσεις του Βρούτση, τον τελευταίο καιρό διδαχθήκαμε για ακόμα μια φορά το ίδιο μάθημα. Μάθαμε με σκληρό τρόπο για την εμμονική μονομέρεια του νεοφιλελευθερισμού στην κεφαλαιακή κυκλοφορία και το κέρδος που παράγει
Η δημόσια υγεία στον καιρό του νέο-φιλελευθερισμού
Τα σημάδια ήταν εδώ. Ο SARS ο MERS οι διάφορες επιδημίες γρίπης (πτηνών, χοίρων κ.ά.) εκδήλωναν κατά καιρούς επιδημικά φαινόμενα. Ωστόσο οι φαρμακευτικές εταιρίες επέμεναν στην κοντόφθαλμη, πλην σίγουρη κερδοφορία από τους εμβολιασμούς έναντι της κοινής γρίπης
Πανδημία και ιδιωτικότητα
Όσο για την κυβέρνηση όχι μονάχα δεν επεχείρησε την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά αντίθετα και παρά τους ισχυρισμούς της, συνέχισε να το απαξιώνει, ακόμα και κατά τη φάση έξαρσης της πανδημίας. Αντίθετα, βασική της επιδίωξη υπήρξε η ενίσχυση του ιδιωτικού
Η κοινωνία σε διαρκή καραντίνα
Ακόμα χειρότερα, με την κοινωνία σε καραντίνα επιχείρησε με τρόπο σουρεαλιστικό την ανατροπή οποιουδήποτε κεκτημένου υπέρ της οικολογικής ισορροπίας. Όπως μας έδειξαν οι ρυθμίσεις για τις σκουριές ο κ. Χατζηδάκης στάθηκε αδιάφορος για την ποιότητα του περιβάλλοντος, μας φανέρωσε δηλαδή την ολοκληρωτική τυφλότητα των ιδεών για τη φύση που ενστερνίζεται
Με τις ρυθμίσεις για τους φορείς διαχείρισης μας έδειξε ακόμη μια φορά την τυφλότητά του απέναντι στην διακυβέρνηση της τοπικότητας στη βάση της έντιμης διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας
Με τις ρυθμίσεις για τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων επέδειξε τυφλότητα για το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρώπινης πράξης
Η φύση έχει τους δικούς της ρυθμούς
Κοντολογίς, στη φάση κορύφωσης της πανδημίας η κυβέρνηση δήλωσε αδιάφορη για τους φυσικούς ρυθμούς και τις κοινωνικές συνέπειες από την απορρύθμισή τους και έσπευσε να υποτάξει τη φύση στην εξυπηρέτηση της κεφαλαιακής συσσώρευσης
Οι κρίσεις ξεσπούν απροειδοποίητα
Κινητοποιημένη από την επίγνωση των αδυναμιών του ΕΣΥ η κυβέρνηση έσπευσε νωρίς νωρίς να θέσει τη χώρα υπό συνθήκες ολικής καραντίνας. Η πράξη αποδείχθηκε σωστή. Ωστόσο, παγιδευμένη στο τυφλό ιδεολογικό πλέγμα που υπηρετεί, η κυβέρνηση δεν διδάχτηκε ότι οι φυσικές διαδικασίες ενέχουν μεγάλα ποσοστά στοχαστικότητας, οι προβλέψεις είναι μονάχα προσεγγιστικές και οι περιβαλλοντικές κρίσεις ξεσπούν αναπάντεχα
Για το λόγο αυτό η μόνη αποτελεσματική πολιτική έναντι των περιβαλλοντικών κρίσεων είναι η ανάπτυξη των υποδομών, η εκπαίδευση του προσωπικού, η μεγιστοποίηση της ικανότητας διάγνωσης και στάθμισης του κινδύνου και η ετοιμότητα των δημόσιων φορέων. Ακόμη, τα οικονομικά αποθέματα, καθώς και η αποθεματοποίηση βασικών αγαθών (φάρμακα, τρόφιμα, ένδυση κ.ά.). Αδήριτη εμφανίζεται και η ανάγκη ανασυγκρότησης της παραγωγικής δομής της χώρας με στόχο τη σχετική επάρκεια δομών και αγαθών. Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να συμμερίζεται τίποτα από αυτά και παραμένει τυφλή έναντι του περιβαλλοντικού κινδύνου
Το σύνδρομο του λουκάνικου στοιχειώνει τις ελίτ
Μοναδικό της μέλημα εν όψει της εποχής μετά την πανδημία φαίνεται να είναι η ενίσχυση αυταρχικών μέτρων και η προετοιμασία των κατασταλτικών μηχανισμών έναντι των αναμενόμενων λαϊκών αντιδράσεων. Μέσα αυτών των πολιτικών, οι στοχευμένες επιδρομές στις πλατείες, η καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών, η ελεγχόμενη κυκλοφορία της πληροφορίας, η καταστρατήγηση των κανόνων προστασίας των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, καθώς και των προσωπικών δεδομένων. Στόχος της η απρόσκοπτη αναδιανομή πλούτου και ισχύος υπέρ των ελίτ. Και τσιμέντο να γίνει και η οικολογία
Η κοινωνία σε κατάθλιψη
Από την πλευρά της, η καπιταλιστική λογική παραμένει το ίδιο απαιτητική στα αιτήματά της υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στη διεξαγωγή των τεστ, τον εξοπλισμό ιδιωτικών ΜΕΘ κ.λ.π. ακόμη και τούτη την ώρα που η πανδημία έδειξε τα όρια της νέο-φιλελεύθερης αγοράς και της σφαίρας του ιδιωτικού
Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ελληνική πατέντα. Η ίδια νέο-φιλελεύθερη τυφλότητα κυριαρχεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Για μια ακόμα φορά η Γερμανία και ο Ευρωπαϊκός Βορράς αντί αλληλεγγύης επωφελούνται από τις αδυναμίες του Νότου, αδιαφορούν για τη συνεκτικότητα του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και διακινδυνεύουν την ισχύ (θέση) της Ένωσης στο πλαίσιο του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων
Οι παλιές πληγές επιστρέφουν και απειλούν
Αλλά και στο σύνολο του πλανήτη ο νέο-φιλελευθεριμός παραμένει στην τυφλότητά του. Η μοναδική χώρα που μοιάζει να συναισθάνεται την κρισιμότητα των στιγμών είναι και η μοναδική με αυθεντική διεθνιστική διάθεση, η Κούβα
Μια νέα Διεθνής γεννιέται ;
Αυτή η στάση της Κούβας θα μπορούσε να εμπνεύσει την τη δημιουργία μιας νέας Διεθνούς των κινημάτων και της οικολογίας ικανής να σταθεί απέναντι στα δεινά που σωρεύει η νέο-φιλελεύθερη τυφλότητα
1 σκέψη για το "Η τυφλότητα του Νέο-Φιλελευθερισμού ή Τσιμέντο να γίνει η Κοινωνία, η Δημοκρατία και η Οικολογία"