Το μέλλον που μας αξίζει

 

Πολιτικές μπροστά στη επερχόμενη ύφεση

Ρία Καλαφακακου    Αμηχανία φαίνεται να επικρατεί στον πολιτικό κόσμο, για την πολιτική αντιμετώπισης της μεγάλης ύφεσης που έρχεται, και των επιπτώσεων από την πανδημία.

Αναποτελεσματικές παρεμβάσεις από την Ευρώπη, παλιές προτάσεις σε νέα συσκευασία, και καμία προσπάθεια για νέες, ρηξικέλευθες ,τολμηρές πολιτικές, για να μη βυθιστεί η Ευρώπη στη φτώχεια και πληγεί η δημοκρατία, και κάθε έννοια δικαίου.

Το ευρωπαϊκό κληροδότημα

Διότι η μεγάλη ανέχεια, έχει επιπτώσεις σε όλους τους τομείς, και κινδυνεύουν οι κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πνεύματος, η κληρονομιά της γαλλικής επανάστασης , οι δημοκρατικές αξίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα επιτεύγματα του πολιτισμού.

Αναζητώντας το ευρωπαϊκό πνεύμα

Μια μικρή συμβολή ,στη μεγάλη συζήτηση που πρέπει να ανοίξει άμεσα για μια ολιστική και διαφορετική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης , που αλλάζει την Ευρώπη και τη γυρίζει πίσω σε σκοτεινές εποχές.

Η αναγκαιότητα ενός ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας, για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων, αλλά και της καθημερινότητας, έγινε τόσο φανερή σε όλους, ακόμα και στους μάγκες “έχω λεφτά και διαλέγω το γιατρό μου”, που και οι πιο ακραία νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί, έκαναν τα πικρά γλυκά, και χειροκροτούσαν τους γιατρούς του ΕΣΥ.

Όμως για την αποφασιστική στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, δεν φτάνουν τα μπράβο στους γιατρούς και τους νοσηλευτές, ούτε κάποιες επί μέρους παρεμβάσεις για να διορθωθούν οι ελλείψεις. Χρειάζεται μια σοβαρή μελέτη για νοσοκομεία σε όλη τη χώρα, επαρκή εξοπλισμό, στελέχωση με ιατρικό προσωπικό, ΜΕΘ, ΤΟΜΜΥ, ασθενοφόρα και ελικόπτερα για γρήγορη μεταφορά των ασθενών, και τη δημιουργία παιδείας για την υγεία, μέσα και από τη σχολική εκπαίδευση.

Κράτος πρόνοιας και αγορά

Φυσικά το κράτος πρόνοιας, είναι αναγκαίο συμπλήρωμα για την αντιμετώπιση ανεργίας και φτώχειας, και στις καλές εποχές και βέβαια, ακόμα περισσότερο, στις εποχές της κρίσης.

Ανασυγκρότηση πρωτογενούς τομέα

Όμως πολύ σημαντικό είναι η ενίσχυση της εργασίας και το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Η ανάγκη για εθνική αυτάρκεια σε τρόφιμα και φάρμακα, κάτι που χτύπησε η παγκοσμιοποίηση, γίνεται ολοφάνερη σε εποχές καταστροφών, ιδιαίτερα επιδημιών.

Η χώρα μας είχε καλές φαρμακοβιομηχανίες που έκλεισαν, και θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα ή και να αναλάβει το κράτος την δημιουργία τους.

Είναι απαραίτητη η στήριξη του πρωτογενούς τομέα, για επάρκεια σε βασικά τρόφιμα και αγαθά, και επιλεκτικά τομέων της βιομηχανίας, όπως ηλεκτρικές συσκευές.

Απεγκλωβισμός από την εξάρτηση της εθνικής οικονομίας από τον τουρισμό, που σε εποχές επιδημίας δεν μπορεί να λειτουργήσει, και βυθίζει επιχειρήσεις, και πάμπολλους κλάδους εργαζομένων στην ανέχεια. Ναι έχουμε τις ωραιότερες θάλασσες και υπέροχα νησιά, και προφανώς δεν θα εγκαταλειφθεί η τουριστική δραστηριότητα,, αρκεί να μην εξαρτάται η επιβίωσή μας από αυτά.

Ανάγκη για κοινωνικές πολιτικές

Η μεγάλη ανεργία, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί παρά με ισχυρή κρατική παρέμβαση. Προφανώς θα δοθούν κίνητρα, φορολογικά και άλλα, για να κρατηθούν οι επιχειρήσεις, προφανώς πρέπει να προστατευτούν οι εργαζόμενοι από απολύσεις, αλλά χωρίς κρατικές επενδύσεις τα αποτελέσματα δεν θα είναι θετικά.

Η δημοκρατία και ο πολιτισμός, δεν είναι πολυτέλεια σε εποχές δύσκολες, αλλά το αναγκαίο έδαφος για να αναπτυχθούν καινοτόμες ιδέες , να ανθίσει η δημιουργικότητα, και να δημιουργηθεί το αναγκαίο ψυχολογικό υπόβαθρο για έμπνευση και πρωτοποριακές λύσεις.

Πανδημίες τον καιρό της οικολογικής κρίσης

Τέλος πρέπει να ξαναδούμε τις πολιτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, που εκτός των άλλων περιβαλλοντικών καταστροφών, ευνοεί και τη δημιουργία νέων ιών ,και τη διάδοση των επιδημιών.