Υποστηρίχτηκε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση ότι τα ιδεολογήματα της εναλλακτικής δεξιάς κατέρρευσαν. Σε τούτη την ανάρτηση υποστηρίζω ότι δεν συνέβη το ίδιο και με τα προπαγανδιστικά τερτίπια της αγοραίας δεξιάς.
Αμυνόμενη απέναντι στη ριζοσπαστική αριστερά, η νεοφιλελεύθερη και πάντα κρατικίστικη δεξιά καταφεύγει για ακόμη μια φορά στην αποτυχημένη μεταφορά του πέταλου για να υποστηρίξει ότι ναι μεν η άκρα δεξιά και η άκρα αριστερά (όπου συμπεριλαμβάνουν και τη ριζοσπαστική αριστερά) κατέχουν τα δύο άκρα του πολιτικού συνεχούς, μόνο που το σχήμα αυτού του συνεχούς δεν είναι γραμμικό. Έχει σχήμα πέταλου με τις δύο άκρες του να διαχωρίζονται μεν απολύτως, πλην στο πίσω μέρος του πέταλου τα άκρα να συγκλίνουν το ένα προς το άλλο. Να υποστηρίξουν κοντολογίς ότι οι ιδέες και οι πρακτικές της ριζοσπαστικής αριστεράς προωθούν έναν αριστερό φασισμό.
Ιδεολογικό κομφούζιο
Πρόκειται για απόψεις που προδήλως καλλιεργούν σκόπιμα τον ιδεολογικό χυλό. Επιλέγουν σκόρπια επιφαινόμενα για να μας πουν ότι αμφότερα τα άκρα του πολιτικού φάσματος εκφέρουν λαϊκίστικο λόγο και χαρακτηρίζονται από ιδεολογικές και πρακτικές ομοιότητες εθνικιστικού ή κοσμοπολίτικου τύπου, ανάλογα με ότι συμφέρει την κάθε φορά. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι αυτές οι ομοιότητες έγιναν περισσότερο εμφανείς τον καιρό της πανδημίας όπου, τουλάχιστον στην Ευρώπη, αναπτύχθηκε ο κατά Macron ‘εθνικισμός των ιών’. Αυτό συνέβη επειδή όταν οι μετέχοντες στα δύο άκρα αντιληφθούν ότι μια εξωτερική απειλή (εδώ ο ιός) ασκεί εξουσία ζωής και θανάτου πάνω τους τότε έρχονται στην επιφάνεια τα τάχατες κοινά ορμέμφυτα που τους προσιδιάζουν, οπότε μετριάζονται οι άλλες διαφορές.
Ενδεικτικό της προπαγανδιστικής σκοπιμότητας είναι ότι στην άκρα αριστερά τσουβαλιάζονται αδιακρίτως εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις όπως η αντίφα και κοινοβουλευτικοί σχηματισμοί όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Podemos, ο συνασπιμός του Mélenchon κ.ά. Πρόκειται για την προσφιλή τακτική ορισμένων εκδοχών της εντέλει κρατικίστικης δεξιάς, όπου όλα ανακατεύονται αδιάκριτα ώστε μέσα από τη σούπα και το χυλό να αναδυθούν αυθαίρετα επιχειρήματα κατά το δοκούν.
Θεωρίες συνωμοσίας
Το κεντρικό επιχείρημα οργανώνεται στη βάση αυθαίρετων συγκρίσεων ετερόκλητων επιφαινομένων προκειμένου να θεμελιωθεί η αντιεπιστημονική συνομωσιολογία που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζει αμφότερες τις παρατάξεις. Συγκεκριμένα, η συνομωσιολογία της ακροδεξιάς πηγάζει από τη δυσαρέσκεια έναντι των σοσιαλιστών, των προσφύγων, των μεγάλων δυνάμεων και αυτό συνομωσιολογικά υποτίθεται ότι ισοδυναμεί με τις ιδέες της αριστεράς όταν αυτή καταλογίζει ευθύνες στις κοινωνικές ελίτ.
Ένα άλλο στοιχείο που υποτίθεται χαρακτηρίζει στους οπαδούς και των δύο ομάδων είναι ότι αμφότεροι περιγράφουν τον εαυτό τους ως οικονομικά θιγόμενους. Οι ακροδεξιοί αποδίδουν τα οικονομικά δεινά στους μετανάστες και τους πρόσφυγες και αυτό συνομωσιολογικά υποτίθεται ότι ισοδυναμεί με το ότι η αριστερά καταλογίζει στο ηγεμονικό μπλοκ εξουσίας τη μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Βιαιότητες ανάμεσα στα δύο άκρα
Άλλα κοινά χαρακτηριστικά κατά την ιδεολογική σούπα του πέταλου είναι η επιθετική βιαιότητα των πρακτικών αμφότερων των άκρων και στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνουν εσκεμμένα και τις κατά τεκμήριο ειρηνικές δράσεις πολιτικής και κοινωνικής ανυπακοής υπέρ των εργασιακών σχέσεων π.χ., δράσεις που κατά κανόνα επιδιώκουν τη συνδιαλλαγή. Οι ευαγγελιστές της θεωρίας του πέταλου, πάντα το ίδιο αυθαίρετα, συγκαταλέγουν στα κοινά χαρακτηριστικά εκείνων που οι ίδιοι ταξινομούν στα λαϊκίστικα άκρα την αμφισβήτηση του επιστημονικού κριτηρίου, την αδιάκριτη χρήση πηγών από τα main stream ΜΜΕ όπως το YouTube, αλλά και από άλλους επικίνδυνους ιστότοπους του διαδικτύου, την αμφισβήτηση των δυνατοτήτων των δημόσιων συστημάτων υγείας, παιδείας κ.ά.
Κοινωνική διαμαρτυρία
Στη βάση της μεταφοράς του πέταλου ως συνεκτικού στοιχείου, αλλά και του τρόμου της πανδημίας, οι κυβερνώσες ελίτ οργανώνουν προγράμματα καταστολής με την προσδοκία ότι η πανδημία θα αποτρέψει την κινηματική αριστερά από το να κατέβει στους δρόμους. Από όσο φαίνεται η προσδοκίας δεν εκπληρώνεται και ο λαϊκός παράγοντας μασάει όλο και λιγότερο. Αυτό έγινε στην περίπτωση των δράσεων με αφορμή την εκτέλεση του George Floyd στις ΗΠΑ, στη Γαλλία με τα εργασιακά, τώρα στην Ελλάδα με τα Πανεπιστήμια.
Διεκδικούσα κεντροαριστερά
Ένα παρόμοιο αν και λιγότερο ακραίο σχήμα πέταλου υιοθετεί η αγοραία προπαγάνδα και έναντι της κεντροαριστεράς. Στην προκειμένη περίπτωση επιστρατεύει τον ακροδεξιό αυταρχισμό, την προσκόλληση σε συμβατικές αξίες, την παρελθοντολογία, τον άνευ όρων σεβασμό των εξουσιών, ακόμα και των πιο αυταρχικών και κατακεραυνώνει την τιμωρητική στάση απέναντι στις παρεκκλίσεις από τα παραδεδεγμένα. Προκειμένου να κατασκευάσει ένα παράλληλο σχήμα και για την κεντροαριστερά η αγοραία δεξιά καταλογίζει στην τελευταία ότι υπερτονίζει τις ανεπάρκειες της δημόσιας υγεία και τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας και έτσι έρχεται (η κεντροαριστερά) να δικαιολογήσει τη στάση υπέρμετρης υπακοής που επιδεικνύει έναντι της φυσικής απειλής, η οποία συχνά εκτρέπεται και σε απαιτήσεις για αυστηρότερα και αυταρχικότερα μέτρα.
Σοσιαλιστικός κομφορμισμός
Συμπεραίνει τελικά, ότι τόσο η ακροδεξιά όσο και η κεντροαριστερά εγκρίνουν ακραίες αστυνομικές επιχειρήσεις, δικαιολογούν εύκολα απειλές τιμωρίας αλλά και στάσεις τιμωρητικές, αποδέχονται ως υποχρεωτική την εφαρμογή μέτρων παρακολούθησης, καθώς και περιορισμό του δικαιώματος διαμαρτυρίας, συναινούν στους οικονομικούς περιορισμούς, την ενίσχυση του κρατικού ελέγχου και γενικότερα την περιστολή πλείστων άλλων δικαιωμάτων. Κατηγορεί τελικά την άκρα δεξιά και την κεντροαριστερά ότι με τον κομφορμισμό τους επιδεινώνουν το οικονομικό κλίμα, επηρεάζουν με άσχημο τρόπο τη διάθεση των ανθρώπων με δυσμενή αντίκτυπο για την οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη από την πανδημία.
Ο Σάντερς και ο Κόρμπιν δεν είχαν τις απαντήσεις
Και η κατακλείδα: αδιάκριτο ανακάτεμα ετερόκλητων στοιχείων με σκοπό τη δημιουργία ιδεολογικής σούπας και χυλού από όπου θα αναδυθούν αυθαίρετα συμπεράσματα. Παρά την πρόδηλη αφέλεια έναντι της όλης αριστεράς και των πρακτικών της, η αγοραία ρητορική μοιάζει να ακουμπάει σε μεγάλο ποσοστό τον κοινό νου, δείχνει αποτελεσματική και χρησιμοποιείται κατά κόρο προκειμένου να οργανώσει μέτωπα όπως στα καθ’ υμάς το αντι-ΣΥΡΙΖΑ. Και το χειρότερο είναι ότι από την αριστερά λείπουν για την ώρα οι απαντήσεις.