Κριτικές προσεγγίσεις της Πράσινης Νέας Συμφωνίας(Green New Deal)

Κορονοϊός: εκδήλωση της οικολογικής κρίσης

Διανύοντας ήδη το δεύτερο έτος από την εμφάνιση της πανδημίας του κορονοϊού, η μη αναμενόμενη μεγάλη διάρκεια των έκτακτων συνθηκών ζωής οδηγεί τον καθένα να σκεφτεί τα βαθύτερα αίτια των φυσικοιστορικών αυτών εξελίξεων. Είναι προφανές ότι οι παγκόσμιοι παράγοντες καταστροφής της υγείας είναι το αποτέλεσμα της καταστροφής των οικοσυστημάτων και των οικοτόπων της άγριας ζωής μέσω της αποψίλωσης των δασών και της γενίκευση των εξορύξεων.

Οι σχέσεις κοινωνίας φύσης στον καιρό του νεοφιλελευθερισμού

Σε αυτή την παγκόσμια κρίση βιοασφάλειας, ποια η ειδική σχέση μεταξύ ανθρωπόκαινου και νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας; Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε το φαινόμενο του εξορυκτισμού (extractivism) σε σχέση με την κρίση της νεοφιλελεύθερης διαδικασίας συσσώρευσης κεφαλαίου; Μοιάζει να ζούμε το τέλος της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας μεταβαίνοντας σε ένα Green New Deal το οποίο εγγράφεται κάτω από την ηγεμονία των πιο ισχυρών λόμπι του πράσινου παγκόσμιου κεφαλαίου;

Οικολογική κρίση: μια κρίση συνειδητοποίησης

Το οικολογικό πρόβλημα συνιστά τη σημαντικότερη πολιτική πρόκληση της συγκυρίας θέτοντας το διακύβευμα ‘συνέχιση της ζωής στη γη ή όχι’ και την απόλυτη ερώτηση ‘τι πρέπει να γίνει’. Μπορεί να συγκροτηθεί μια κριτική του New Green Deal το οποίο εμφανίζεται αφενός να είναι εναντίον της λιτότητας και αφετέρου αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της οικολογικής κρίσης δια της επιβεβαίωσης και ενδυνάμωσης του καπιταλιστικού μοντέλου;

Οικοαριστερά

Στο μεγάλο κάδρο η οικο-αριστερά εμφανίζεται με τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις τη ‘Θεωρία της Από-ανάπτυξης’, εκείνη της μαρξιστικής οικο-αριστεράς και την ‘Πράσινη Νέα Συμφωνία’ η οποία αναφέρεται και ως ‘Δίκαιη Πράσινη Ανάπτυξη’.

Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών

Στο επίπεδο της εφαρμοσμένης πολιτικής, απαντήσεις στο κρίσιμο ερώτημα πώς μετέχει η ουσιοκρατία της φύσης σε μια διαπραγμάτευση για την περιβαλλοντική διαχείριση, η δράση των φορέων διαχείρισης προστατευομένων περιοχών αρχίζει να εικονογραφεί μια απάντηση μέσω του επιστημονικού κριτηρίου όπως αυτό αναπλαισιώνεται, εντάσσεται στην ιδεολογική αποσκευή και τα συμφέροντα των τοπικών οικολογικών δομών και εκφέρεται ως οικολογικώς ορθόν.