Κεντροαριστερή στροφή
Δυστυχώς, η φθίνουσα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να ξεδιπλώνεται δειλά-δειλά εδώ και καιρό, ̶ ήδη από το 2018 θα έλεγα ̶ και οδήγησε μοιραία προς το ένδοξο τέλος που διαδραματίζεται τούτες τις μέρες. Είμαι της γνώμης ότι αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μονοδιάστατο εγχείρημα ανοίγματος προς τα δεξιά. Αυτή η στροφή υπαγορεύτηκε από τη γενικά παραδεκτή, πλην λαθεμένη πεποίθηση ότι το πολιτικό παιχνίδι παίζεται στο χυλό του κέντρου. Και αυτή η παραδοχή λειτουργεί ως ακλόνητο δόγμα και δεν επερωτάται, λες και φτάσαμε πια στο τέλος των ιδεολογιών και της ιστορίας.
2012: η αριστερά στους δρόμους και ο εμβληματικός σκύλος Λουκάνικος
Αμείλικτα, ωστόσο, τα γεγονότα δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Το άνοιγμα προς τα δεξιά στην Ιταλία έφερε τη διάλυση τόσο του εύρωστου κομμουνιστικού κόμματος όσο και του σοσιαλιστικού, στη Γαλλία και την Ολλανδία τα ίδια, το εργατικό κόμμα στην Βρετανία αγκομαχά, το ίδιο και στη Γερμανία, τη Σουηδία. Αντίθετο αποτέλεσμα είχε η στροφή προς τον αριστερό ριζοσπαστισμό του ΣΥΡΙΖΑ το 2012, των Ποντέμος και των σοσιαλιστών αργότερα στην Ισπανία, η στροφή των σοσιαλιστών της Πορτογαλίας προς τα αριστερά και πρόσφατα τα καλά αποτελέσματα του συνασπισμού περί τον Μελανσόν στη Γαλλία.
Στην Ελλάδα το άνοιγμα προς τα δεξιά πήρε γκροτέσκα μορφή με την εκλογή Κασσελάκη και κατέληξε σε καταστάσεις μη-πολιτικής. Ονομάζω την κατάσταση μη-πολιτική σε αντίστηξη με τον κάθε πολιτικό οργανισμό που διαθέτει υποχρεωτικά τα εξής χαρακτηριστικά:
Σοσιαλισμός με δημοκρατία
Α. Συγκεκριμένο ιδεολογικό πυρήνα, που για την ανανεωτική αριστερά κτίζεται γύρω από έννοιες όπως η ελευθερία και η αυτοδιάθεση, η μη ανοχή των ανισοτήτων, η χειραφέτηση και ο δικαιωματισμός, η αλληλεγγύη και η συμπερίληψη
Β. Στρατηγικό στόχο, που για εμάς περιγράφεται συνοπτικά ως μετάβαση προς τη σοσιαλιστική κοινωνία
Γ. Σχέδιο, που για την αριστερά της ανανέωσης περιλαμβάνει διαρθρωτικές, ώριμες, και δομικές μεταρρυθμίσεις
Δ. Μέσα, που περιλαμβάνουν καθημερινές μάχες εντός των θεσμών, αλλά και στους δρόμους και τις πλατείες, με άλλα λόγια δουλειά μυρμηγκιού. Πρόκειται για αυτό που παλιότερα προσδιορίζονταν ̶ όχι και απόλυτα σωστά, είναι αλήθεια ̶ ως ειρηνικός δρόμος
Ε. Τακτική, που προκύπτει από τη διαρκή ανάλυση του εκάστοτε συσχετισμού κοινωνικών δυνάμεων και την επιδίωξη ιδεολογικής ηγεμονίας
Στο Κόμμα του Κασσελάκη και της νέας ηγετικής ομάδας δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει έστω και αμυδρά την αριστερά της ανανέωσης
Α. Ο ίδιος ο νέος πρόεδρος προτείνει ξεκάθαρα μια ιδεολογική κατασκευή που αποτελεί αφελή μετάφραση στα ελληνικά του αμερικάνικου ονείρου. Την ιδέα δηλαδή ότι ο άνθρωπος έρχεται σε αυτόν τον κόσμο μόνος και ένοχος. Ελάχιστοι θα διασωθούν στη βάση ενός απολογισμού ζωής με κριτήρια την τιμιότητα, τη φιλαλήθεια, τη νοικοκυροσύνη, προπάντων την εργατικότητα και τελικά την υπέρβαση των συνόρων και την κατάκτηση του στόχου, όσο φιλόδοξος κι’ αν είναι αυτός. Όπως ο ξυλοκόπος Αβρραμ Λινκολν από το Ιλινοϊ κατάφερε να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ, έτσι και ο γιος του κάθε μετανάστη μπορεί να πετύχει οποιονδήποτε στόχο χάρη στην προσωπική του αξία. Πρόκειται για συντηρητισμό που υποκρύπτει μια υποδόρια διάθεση κατάκτησης και ταυτίζει την εσωτερική υπόσταση με εκείνο που φαίνεται εξωτερικά, ενώ χαρακτηρίζεται και από μηδενική ανοχή προς τον αποτυχόντα/αμαρτωλό και αποθεώνει την απόκτηση ευμάρειας. Διαπιστώνεται ακόμα
Β. υποκατάσταση του πολιτικού στόχου από μια ‘πολακικού’ τύπου ηθικολογία, καθώς και μια αφαιρετική εικονογραφία του προέδρου στη βάση της ειλικρίνειας, της προσήνειας, της καθημερινότητας και των προσωπικών επιτυχιών, πραγματικών ή φανταστικών
Γ. υποκατάσταση της ιδέας των διαρθρωτικών αλλαγών που κατέχει τον πυρήνα του σχεδιασμού της ανανεωτικής αριστεράς από την επικέντρωση σε σκάνδαλα
Δ. ο ειρηνικός δρόμος έχει υποκατασταθεί από σκανδαλολογία, λεκτική επιθετικότητα, αποστροφή, ή και χλευασμό προς τη διαφωνία
Ε. οι καθημερινές μάχες και γενικότερα η τακτική έχει υποκατασταθεί από τη μεγαλόστομη εκφορά μανιχαϊστικού τύπου διχοτομιών ‘αδιάφθορος-διεφθαρμένος’, ‘έντιμος-ανέντιμος’, ‘καλός-κακός, ‘πιστός-αποστάτης’ και η ευρηματικότητα στην κατασκευή δυισμών είναι ατελείωτη.
Ψηφιακή συνθήκη
Πολλοί διατείνονται ότι ο ‘κασσελακισμός’ έχει κοντά ποδάρια. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι, θα το δούμε σύντομα. Το μόνο βέβαιο είναι η εξαφάνιση της ανανεωτικής αριστεράς, ενώ την ίδια στιγμή και υπό την πίεση της νέας ψηφιακής συνθήκης ξεπηδάει και η ανάγκη συγκρότησης του νέου αριστερού λόγου. Ήδη η κοινωνία αναδεικνύει και οι ράπερ, οι νέοι τροβαδούροι, αρχίζουν να απαγγέλουν τα νέα επίδικα που γεννά η ψηφιακή συνθήκη. Παραθέτω πρόχειρα μερικά από αυτά, ως επικεφαλίδες που χρήζουν λεπτομερούς επεξεργασίας και εξαντλητικής περιγραφής
Εργασία στο σπίτι
Α. Ποιες είναι ο επιπτώσεις και τί ακριβώς σημαίνει αλληλεγγύη τον καιρό της αυξημένης εργασίας από το σπίτι
Β. Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες, τι σημαίνει κοινωνική μέριμνα και εντέλει πώς ρυθμίζονται οι νέες εργασιακές του πρεκαριάτου
Γ. Τι σημαίνει, αν σημαίνει κάτι ο ελεύθερος χρόνος υπό τη νέα συνθήκη
Δ. Πώς διαμορφώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις, η σύγχρονη επικοινωνία και πώς χτίζονται οι νέες συλλογικότητες
Ε. Τι επιπτώσεις έχει η οικιστική αποκέντρωση στις ανθρώπινες σχέσεις
Ζ. Πως εκδηλώνεται σήμερα το οικολογικό πρόβλημα
Η. Πώς λειτουργεί σήμερα η διαλεκτική της πολιτικής εκπροσώπησης
Θ. Πώς λειτουργούν οι κινηματικές πρακτικές και πώς εκφέρεται ο κινηματικός λόγος
Ι. Πως αντιμετωπίζεται ο ψηφιακός αναλφαβητισμός που κυριαρχεί στην κοινωνία μας
Η ψηφιακή συνθήκη και το νέο υποκείμενο το πρεκαριάτο;
Οι ράπερ απαγγέλουν τη νέα συνθήκη